Lokaksema came from Gandhara to the court of the Han dynasty at the capital, Luoyang, as early as 150 CE and worked there between 178-189 CE. A prolific scholar monk, many early translations of important Mahāyāna texts in China are attributed to him, including the very early prajñāpāramitā sutra ཤེས་རབ་ཀྱི་ཕ་རོལ་ཏུ་ཕྱིན་པའི་མདོ།༼བརྒྱད་སྟོང་པ༽known as the "Practice of the Path" (Chinese: 道行般若經), the Pratyutpanna Samādhi Sūtra (Chinese:般舟三昧經)(འཕགས་པ་ད་ལྟར་གྱི་སངས་རྒྱས་མངོན་སུམ་དུ་བཞུགས་པའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཅེས་བྱ་བ་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་མདོ།), the Ajātaśatru Kaukṛtya Vinodana Sūtra (Chinese: 阿闍世王經,(འཕགས་པ་མ་སྐྱེས་དགྲའི་འགྱོད་པ་བསལ་བ་ཞེས་བྱ་བ་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་མདོ།) Taisho XV 627 iii 424a22-425a25), Zá pìyù jīng (Chinese:雜譬喩經), Śūraṅgama Samādhi Sūtra (Chinese: 首楞嚴經)(འཕགས་པ་དཔའ་བར་འགྲོ་བའི་ཏིང་ངེ་འཛིན་ཅེས་བྱ་བ་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་མདོ) Infinite Life Sutra (Chinese: 無量淸淨平等覺經), and the Mahāratnakuta Sutra (Chinese: 寶積經)(དཀོན་མཆོག་བརྩེགས་པའི་མདོ།).[1][2][3][4][5]He also translated an early version of a sutra connected to the Avatamsaka Sutraཕལ་པོ་ཆེའི་མདོ།, the Drumakinnararajapariprccha'(འཕགས་པ་མི་འམ་ཅིའི་རྒྱལ་པོ་སྡོང་པོས་ཞུས་པ་ཞེས་བྱ་བ་ཐེག་པ་ཆེན་པོའི་མདོ།)', the Bhadrapala Sutra(བཟང་སྐྱོང་གི་མདོ།) and the Kasyapaparivarta'འཕགས་པ་དཀོན་མཆོག་བརྩེགས་པ་ཆེན་པོ་ཆོས་ཀྱི་རྣམ་གྲངས་ལེའུ་སྟོང་ཕྲག་བརྒྱ་པ་ལས་འོད་སྲུངས་ཀྱི་ལེའུ་རྒྱ་ཆེར་འགྲེལ་པ',[6] which were probably composed in the north of India in the first century.[7][8]